آدرس آی‌پی چیست؟

در یک شبکه‎ای که از پروتکل اینترنت برای ارتباط بین عناصر تشکیل دهنده آن از قبیل کامپیوترها، چاپگرها و دستگاه‎های موبایل استفاده می‎شود، یک برچسب عددی منطقی یا آدرس به هر کدام از این عناصر اختصاص داده می‎شود که آدرس IP یا Internet Protocol Address نام دارد. آدرس آی‌پی وظیفه شناسایی و موقعیت یابی هر کدام از اجزای تشکیل دهنده یک شبکه را به طور جداگانه در سطح رابط و عملکرد لایه شبکه از مدل OSI را برعهده دارد.

آدرس دهی آی‌پی بر اساس تعداد بیت‎هایی که برای ذخیره این آدرس استفاده می‎کند به دو نسخه تقسیم بندی می‎شود. یکی Internet Protocol Version 4 (IPv4) است که از آدرس دهی ۳۲ بیت استفاده می‎کند و اغلب از این نسخه استفاده می‎شود و دیگری Internet Protocol Version 6 (Ipv6) است که از سیستم آدرس دهی ۱۲۸ بیت استفاده می‎کند. هر چند آدرس آی‌پی یک سیستم عددی باینری است اما به شکلی ذخیره سازی می‎شود که برای انسان قابل خواندن باشد.

آدرس‎های آی‌پی دو نوع هستند: آدرس آی‌پی استاتیک که ثابت بوده و به طور دستی توسط مسئول شبکه به دستگاه‎ها اختصاص داده می‎شود. و آدرس ای‎پی داینامیک که هر بار که یک دستگاه به روتر متصل می‎شود با استفاده از سرور DHCP یا پروتکل Point-to-Point به آن اختصاص داده می‎شود.

آدرس مک چیست؟

آدرس مک یا Media Access Control Address یک آدرس سخت افزاری یا فیزیکی است که همراه با یک آداپتور شبکه یا یک میزبان توسط سازنده NIC (Network Interface Card) ارائه می‎شود. آدرس‎های مک در لایه دیتا لینک از مدل OSI کار می‎کنند و در یک سطح پایین‎تر در یک شبکه محلی (LAN) به عنوان شناسه‎های منحصر به فرد برای هر آداپتور خدمت رسانی می‎کنند.

هر آدرس مک از ۴۸ بیت تشکیل شده است که نیمی‎ از آن شامل شماره شناسه سازنده آداپتور و نیم دیگر آن شامل یک شماره سریال منحصر به فرد همراه با هر آداپتور شبکه است که در سخت افزار آداپتور ذخیره می‎شود.

چه تفاوتی بین آدرس آی‌پی و آدرس مک وجود دارد؟

هر چند هر دو آدرس آی‌پی و آدرس مک وظیفه اختصاص دادن یک شناسه منحصر به فرد به میزبان در یک شبکه را برعهده دارند، اما بسته به وضعیت و عملکرد، این دو تفاوت‎های زیادی با یک دیگر دارند. وقتی موضوع بر سر عملکرد لایه آدرس دهی است، آدرس مک در لایه دیتا لینک و آدرس ای‎پی در لایه شبکه عمل می‎کند.

آدرس مک یک شناسه منحصر به فرد را به رابط سخت افزاری شبکه اختصاص می‎دهد، در حالی که آدرس آی‌پی یک شناسه منحصر به فرد به رابط نرم افزاری شبکه اختصاص می‎دهد. علاوه بر این، اگر موضوع بر سر اختصاص آدرس باشد، آدرس‎های مک به طور ثابت و دائمی‎ به آداپتورها اختصاص داده می‎شوند و از آنجا که اینها آدرس‎های فیزیکی هستند نمی‎توان آنها را تغییر داد. در مقابل آدرس‎های ای‎پی هم به صورت استاتیک و هم داینامیک تعیین می‎شوند و با توجه به نیاز شبکه می‎توان آنها را تغییر داد. همچنین آدرس‎های مک زمانی کاربرد پیدا می‎کنند که صحبت بر سر شبکه‎های محلی باشد.