همه میدانیم که این روزها دیگر روترهای تک بانده از مد افتادهاند و باید به سراغ خرید یک روتر دوبانده برویم. روترهای دوبانده سرعت و پوششدهی بیشتری دارند و وایفای بهتری فراهم میکنند. مزایای روترهای دوبانده آنچنان زیاد است که کاربران خانگی را هم وسوسه میکند به فکر خرید یک مدل از آن باشند ولی آیا هر روتر دوباندهای در بازار برای ما مناسب است؟ آیا مزیتهای زیادی که برای روترهای دوبانده میشمارند؛ شامل هر مدل و روتری میشود؟ آیا روترهای دوبانده به جز در سرعت و تعداد آنتن خارجی و برخی مشخصات دیگر؛ هیچ تفاوتی اساسی با یکدیگر ندارند؟ ما در این مطلب به ۵ نکته مهم متمایزکننده روترهای دوبانده از یکدیگر را اشاره خواهیم داشت و روتر دوباندهای که مناسب شماست را پیشنهاد خواهیم داد.
اشتباه است تصور کنیم هر روتر دوبانده از استاندارد ۸۰۲.۱۱ac پشتیبانی میکند یا دارای فرکانس ۵ گیگاهرتز پرسرعت است. برخی مدلهای روترهای دوبانده مبتنی بر استاندارد قدیمی ۸۰۲.۱۱n هستند. یعنی دو فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز را دارند ولی فرکانس ۵ گیگاهرتز نیز روی همان استاندارد ۸۰۲.۱۱n است.
در صورتیکه روترهای دوبانده واقعی از فرکانس ۵ گیگاهرتز روی استاندارد جدید ۸۰۲.۱۱ac سود میبرند که مزایای متعددی مانند سرعت گیگابیتی روی وایفای، محدوده پوششدهی بیشتر، پایداری سیگنالها، پهنایباند بیشتر و فناوریهایی مانند MU-MIMO و Beamforming را فراهم میکند.
روترهای دوبانده ۸۰۲.۱۱n نه سرعت و کارایی روترهای امروزی را داشته و نه با دیگر دستگاههای شبکه مبتنی بر استاندارد ۸۰۲.۱۱ac سازگاری دارند.
بنابراین؛ هنگام انتخاب و خرید یک روتر دوبانده؛ مطمئن شوید از استاندارد ۸۰۲.۱۱ac و فرکانس ۵ گیگاهرتز واقعی پشتیبانی میکند. از سال ۲۰۱۹ شاهد ورود نسل جدیدی از روترهای دوبانده با استاندارد ۸۰۲.۱۱ax خواهیم بود و حتی روترهای AC دیگر نیز از دور خارج میشوند، پس خرید یک روتر دوبانده سری N همانند دور ریختن پولتان است.
شکل ۱ – همه روترهای دوبانده از استاندارد ۸۰۲.۱۱ac پشتیبانی نمیکنند. برای مثال، روتر ایسوس N66U یک روتر دوبانده ولی N900 است که فقط از استاندارد ۸۰۲.۱۱n استفاده میکند.
آیا همینکه متوجه شویم روتر دوبانده ما از استاندارد ۸۰۲.۱۱ac پشتیبانی میکند؛ کافی است؟ تا کنون دو نسل از استاندارد ۸۰۲.۱۱ac منتشر شده که نسل دوم به نام Wave 2 شناخته میشود. روترهای دوبانده نسل اول ۸۰۲.۱۱ac از سرعت و محدوده پوششدهی پایینتری برخوردار بوده (مثلا ۱۲۰۰ یا ۱۷۰۰ مگابیت) و فاقد فناوریهایی مانند MU-MIMO هستند. به زبان ساده، این سری از روترها نیز قدیمی و از رده خارج هستند. البته، شاید برای برخی از کاربران خانگی این موضوع اهمیت نداشته باشد و روترهای دوبانده تولیدی سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ هم مناسب باشد ولی اگر جزو کاربرانی هستید که دنبال یک روتر بهروزتر و حرفهایتر هستید که تا چندین سال برایتان کار کند؛ باید دقت کنید روتر دوباندهای از نسل Wave 2 انتخاب کنید. (شکل دو)
شکل ۲ – اگر بهروز بودن روتر بیسیم برایتان اهمیت بالایی دارد؛ حتما مدلی انتخاب کنید که از تراشه وایفای Wave 2 سود میبرد.
معمولا روی جعبه روتر، دفترچه راهنمای مشخصات محصول و سایت شرکت سازنده این موضوع قید شده است. به علاوه، با جستجوی نام روتر در اینترنت و یافتن پردازنده وایفای AC آن میتوان به راحتی مشخصات آن را استخراج کرد و فهمید در چه سالی ساخته شده و از کدام نسل است. روترهایی که در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ تولید شدند؛ عمدتا از نسل دوم AC هستند.
کاربرانی که گیمر هستند، مالتیمدیاکار هستند، دایم استریم ویدیو دارند یا میخواهند با وایفای کارهای ویرایش صدا و تصویر؛ پشتیبانگیری آنلاین دایم روی سرورها و تجهیزات دیگر شبکه داشته باشند؛ باید به دنبال این ویژگی روی روترهای دوبانده باشند. لازم به گفتن نیست که هر روتر دوباندهای قابلیت MU-MIMO ندارد. حتی هر روتر پیشرفته و پرسرعت امروزی ـ حتی ساخته شده در سال ۲۰۱۸) از این قابلیت پشتیبانی نمیکند. قابلیت MU-MIMO امکان ایجاد یک لینک اختصاصی و تضمینشده با کیفیت میان روتر بیسیم و یک دستگاه دیگر شبکه را برای ارسال و دریافت همزمان اطلاعات فراهم میکند. مثلا تصور کنید ۱۰ کامپیوتر دارید که باید به وایفای وصل شوند ولی ۳ کامپیوتر نیاز به یک اتصال شبکه بیسیم تضمین شده برای استریم ویدیو دارند. چنین شبکهای حتما باید یک روتر دوبانده MU-MIMO خریداری کند و آن ۳ کامپیوتر روی فرکانس ۵ گیگاهرتز و با کارت شبکهای که از MU-MIMO پشتیبانی میکند؛ به این روتر متصل شوند. (شکل سه)
شکل ۳ – فقط برخی از روترهای دوبانده به فناوری MU-MIMO مجهز هستند. این قابلیت به کار همه کاربران هم نمیآید و باید سختافزار لازم را برای استفاده از MU-MIMO داشته باشند.
فقط دو یا سه شرکت تراشهساز دنیا، چیپستهای وایفای عرضه کردند که از استاندارد ۸۰۲.۱۱ac و Wave 2 با قابلیت MU-MIMO پشتیبانی میکنند. بنابراین؛ همه روترهای دوبانده، حتی اگر سرعتهای چند گیگابیتی داشته باشند، مجهز به MU-MIMO نیستند. غالبا کاربران کممصرف، کاربران معمولی و خانگی و کاربران اداری نیازی به MU-MIMO ندارند و سختافزارشان هم از این قابلیت پشتیبانی نمیکند. پس، از آن سو دقت کنید بی دلیل پول زیادی بابت خرید یک روتر دوبانده مجهز به MU-MIMO ندهید و بعد متوجه شوید قابل استفاده نیست!
برخی شرکتهای سازنده روتر، از تراشههای وایفای AC استفاده میکنند ولی برای کاهش قیمت تمام شده محصول، تراشه سوییچ اترنت را قدیمیتر میگذارند. بنابراین؛ کاربر یک روتر دوبانده نسل Wave 2 با سرعت و کیفیت بالا مشاهده میکند و دلش برای خرید آن ذوق میکند اما بعد در خانه و حین استفاده متوجه میشود؛ درگاههای LAN صد مگابیتی هستند یا اصلا درگاه USB ندارد. درگاههای LAN در یک روتر دوبانده بسیار اهمیت دارند چون میتوانید کامپیوتر رومیزی، لپتاپ، کنسول بازی، تلویزیون هوشمند، دستگاه ذخیرهساز NAS و بسیاری دستگاههای دیگر را از طریق کابل شبکه به طور سادهای به روتر متصل کنید و به اینترنت سریعتری نسبت به وایفای دسترسی داشته باشید.
امروزه، روترها و سوییچهای نسل جدید به سوی درگاههای اترنت LAN با سرعت ۲.۵ گیگابیت حرکت میکنند. مادربوردهای نسل جدید دارای درگاه ۲.۵Gbps هستند و حتا از درگاههای ۱۰Gbps پشتیبانی میکنند. بنابراین کمترین انتظار از یک روتر دوبانده امروزی، داشتن درگاههای LAN یک گیگابیتی است.
حتما پیش از خرید روتر، مطمئن شوید درگاه LAN به اندازه کافی مثلا ۴ الی ۵ درگاه روی روتر تعبیه شده و سرعت آنها یک گیگابیتی است. برخی روترهای دوبانده بسیار پیشرفته مانند لینکسیس EA9500 و نتگیر Nighthawk X10 به ۸ و ۶ درگاه اترنت گیگابیتی مجهز شدند که به نوعی یک سوییچ مدیریتی تعبیه شده درون روتر بیسیم دارند. برای کسبوکارها و سازمانهای با تعداد کاربر و کامپیوتر زیاد، خرید این روترها توصیه میشود. (شکل چهار)
شکل ۴ – همه روترهای دوبانده به درگاههای گیگابیتی مجهز نیستند. برعکس، برخی روترها درگاههای LAN بیشتری برای مصارف سازمانی دارند. در عکس روتر لینکسیس EA9500 را با ۸ درگاه اترنت گیگابیتی مشاهده میکنید.
پس از استاندارد ۸۰۲.۱۱ac؛ شاهد ورود دو استاندارد دیگر به بازار شبکههای بیسیم وایفای بودیم. استاندارد ۸۰۲.۱۱ad یا WiGig که برای ارتباطات نزدیک بسیاری سریع مثلا درون یک اتاق است. روترهایی مانند تیپیلینک Talon AD7200 که سه بانده است و سرعت باند ۶۰ گیگاهرتز مبتنی بر WiGig به مرز ۴۶۰۰ مگابیت میرسد و سرعت کلی این روتر ۷۲۰۰ مگابیت است (شکل پنج)
شکل ۵ – روتر سه بانده تیپیلینک Talon AD7200 با سرعت ۷۲۰۰ و مجهز به استاندارد WiGig
استاندارد بعدی پیشرو، استاندارد ۸۰۲.۱۱ax است. چندین محصول و روتر در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ مبتنی بر این استاندارد معرفی شده ولی عملا از سال ۲۰۱۹ شاهد ورود محصولات شبکه از جمله روترهای AX به بازار خواهیم بود. استاندارد ۸۰۲.۱۱ax دقیقا نسل بعدی Wave 2 و ۸۰۲.۱۱ac است که هم از هر دو فرکانس ۲.۴ و ۵ گیگاهرتز پشتیبانی میکند و هم سرعت هر لینک روی آن نزدیک به ۴.۵ گیگابیت است؛ یعنی چند برابر روترهای ۸۰۲.۱۱ac پیشبینی میشود سرعت نهایی یک روتر AX با MU-MIMO به مرز ۱۶ گیگابیت برسد. در حال حاضر، سریعترین روتر بیسیم دنیا به شرکت دیلینک مدل AX11000 تعلق دارد که سرعتی ۱۱ هزار مگابیتی را با استاندارد AX به نمایش میگذارد(شکل شش)
شکل۶ – دیلینک AX11000؛ سریعترین روتر سه بانده دنیا با سرعت ۱۱ گیگابیت و مبتنی بر استانداردهای ۸۰۲.۱۱ax و ۸۰۲.۱۱ac
اگر میخواهید برای خرید یک روتر دوبانده برنامهریزی کنید، شاید نیاز به این استانداردها داشته باشید و آنها را هم در خریدتان لحاظ کنید. البته، همانطور که گفتیم، استاندارد ۸۰۲.۱۱ad برای مصارف خاص است و هنوز روتری مبتنی بر استاندارد ۸۰۲.۱۱ax رسما وارد بازار نشده است.
منبع: ماهنامه شبکه