وای فای در سال ۲۰۱۸ چه وضعیتی خواهد داشت؟
فناوری وایفای بهسرعت در حال پیشرفت است، اما در سال ۲۰۱۸ استاندارد ۸۰۲.۱۱ac Wave 2 همچنان نهایت پیشرفتی خواهد بود که ما شاهد آن هستیم و جانشین آن ۸۰۲.۱۱ax باز هم به آینده موکول خواهد شد.
Wave 2 آخرین استاندارد وایفای است که گواهی تأیید خود را از IEEE دریافت کرده است. نوآوری فناورانه اصلی آن بر پایه MU-MIMO یا همان چند کاربره با چند ورودی و چند خروجی است. در عمل این بهمعنای آن است که تولیدکنندگان میتوانند نقاط دسترسی را ایجاد کنند که میتواند در آن واحد با چندین دستگاه تعامل داشته باشد. این در حالی است که اکسسپوینتهای قدیمی باید چندین استریم را بهصورت پی در پی اداره میکردند.
فناوری کلیدی ۸۰۲.۱۱ax چیزی بهنام دسترسی چندگانه بر مبنای تقسیم فرکانسی متعامد یا OFDMA است. این یک تکنیک نقل و انتقال امواج است که در اصل به چند دستگاه اجازه میدهد تا نهتنها یک اکسسپوینت یکسان را به اشتراک بگذارند، بلکه همزمان از یک کانال وایفای نیز استفاده کنند. نسل قبلی وایفای قادر به انجام چنین کاری نبود؛ بنابراین، OFDMA به این معنا است که ۸۰۲.۱۱ax بهویژه از لحاظ تعداد دستگاههایی که میتوانند یک اکسسپوینت یکسان را به اشتراک بگذارند، یک گام بزرگ جلوتر از فناوری حال حاضر است. اما متخصصان گمان نمیکنند که در سال ۲۰۱۸ استفاده گستردهای از این استاندارد جدید صورت گیرد. این استاندارد هنوز به طور رسمی توسط IEEE تصویب نشده است، هرچند این امر باعث نخواهد شد تا تولیدکنندگان بزرگ انتشار ۸۰۲.۱۱ax را قبل از رسمی شدن این استاندارد متوقف کنند. اما فراتر از مسائل استانداردسازی، این واقعیت ساده نیز وجود دارد که صنعت وایفای تازه در حال پیادهسازی ۸۰۲.۱۱ac wave 2 است و اکثر بودجه روی همین پروژه سرمایهگذاری خواهد شد و کمتر بهسمت سایر بهروزرسانیها خواهد رفت. کریگ ماتیاس یکی از مسئولان Farpoint Group میگوید: «سازمانها با پیادهسازی بیشتر استاندارد .۱۱ac در حال به انجام رساندن این کار هستند و آنها پول زیادی را برای Wave 2 خرج کردهاند.»
علاوه بر این، ۸۰۲.۱۱ax با وجود پیشرفتهای انکارناپذیر خود، لزوماً نشاندهنده ارتقای بزرگی در ظرفیت نسبت به نسل قبلی وایفای نیست و تولیدکنندگان نیز برنامههایی در سر دارند تا شرکتها را تشویق به بهروزرسانی این فناوری کنند. مسلماً این موضوع عامل بازدارندهای برای آنها نخواهد بود. نولان گرین تحلیلگر پژوهشی ارشد IDC میگوید که تمام تولیدکنندگان بزرگ بازار بهدنبال پیروی از سایرین برای آمادهسازی ۸۰۲.۱۱ax پیش از تبدیل شدن به استاندارد رسمی هستند که میتواند به کند شدن پیشرفت این استاندارد منجر شود.
او میپرسد: «چه کسی این پرونده را به سرانجام خواهد رساند؟ چه کسی قصد دارد مشتریان خود را متقاعد کند که یک مورد استفاده واقعی و قانعکننده وجود دارد و شما باید اولین کسی باشید که به ax ارتقا پیدا میکند؟» ماتیاس معتقد است در سال ۲۰۱۸ ابتدا فناوریهای وایفای سطحیتر باید جایگزین شوند. برای نمونه، فناوری ۶۰ گیگاهرتز تحت عنوان ۸۰۲.۱۱ad (یک سیستم با بورد بسیار محدود، اما با قابلیت توان عملیاتی بسیار بالا) میتواند به گزینهای برای پیادهسازی شبکههای خاص تبدیل شود. او میگوید: «برای من تعجبآور است که پیادهسازی ۱۱.ad تا این اندازه کند بوده است. در سال ۲۰۱۸ شاهد اقدامات بیشتری در این زمینه خواهیم بود، اما تا برطرف شدن مشکل محدوده تحت پوشش امواج (مثل چیزی که درباره فرکانس ۵ گیگاهرتز در زمان معرفی ۱۱.a شاهدش بودیم) کمی زمان بیشتری نیاز است.»
اگرچه ممکن است استانداردهای جدید در سال ۲۰۱۸ سر و صدای زیادی به پا نکنند، اما همچنان نوآوریهای زیادی وجود خواهد داشت که میتواند روی شبکههای بیسیم تأثیرگذار باشد. این نوآوریها عمدتاً پیرامون شبکهسازی برای مقاصد خاص صورت خواهد گرفت. این مقاصد طیف گستردهای از افزایش قابلیت برنامهریزی، خودکارسازی و حتی قابلیت یادگیری ماشینی که میتواند به شبکههای بیسیم اعمال شود را دربر میگیرد.
ایده انجام چنین پروژههایی ارائه محصولاتی است که میتواند به طور چشمگیر مدیریت شبکه را در مقیاس بزرگ سادهتر کند. چند استارتآپ وجود دارند که سیستمهای سختافزاری پایه را برای مدیریت شبکههایی که برای مقاصد خاص در نظر گرفته شدهاند آماده میکنند. چنین کاری به طور بالقوه وظیفه مدیریت یک شبکه بیسیم پیچیده با طیف گسترده از بخشهای مختلف را سادهتر میکند.
گرین میگوید: «ما در سال ۲۰۱۸ شاهد سازمانهایی خواهیم بود که با این گونه فناوریها کارهای بیشتری در شبکههای بیسیم خود انجام میدهند.» طبق نظر گرین، زیرساختهای شبکهای که میتوانند دادههای تجزیه و تحلیل خود را جمعآوری، در مورد پیامدهای آن تصمیمگیری و سپس به آنها عمل کنند، در سال ۲۰۱۸ رواج بیشتری پیدا خواهند کرد. کلید انجام چنین کاری نیز کلاود خواهد بود، زیرا امکان ذخیرهسازی و پردازش داده را به شیوهای متمرکز فراهم میکند.
ماتیاس نیز با این پیشبینی موافق است که میگوید این نوع راهکار میتواند مزیتی عمده برای شرکتهای فعال در زمینه فناوری اطلاعات باشد. او میگوید: «برقراری یک سیستم مدیریت و تحلیل پیشرفته (و معمولاً مبتنی بر کلاود) فرصتی بزرگ برای کاهش هزینههای اجرایی و افزایش سطح اطمینان و دسترسی است.» چنین رویکردی بهسوی خودکارسازی بیشتر و زیرساختهای تحت مدیریت کلاود جایگاه خود را در محیطهای سازمانی در حال رشد پیدا خواهد کرد. در حالی که کسب و کارهای متوسط بازار هدف سنتی مدیریت شبکههای مبتنی بر کلاود هستند، این سیستمها به بازار هدف اصلی تبدیل خواهند شد. گرین میگوید: «دلایل متعددی برای آن وجود دارد. به طور کلی سطح بالاتری از اعتماد به امنیت و مسائل مربوط به کلاود در مقابل کنترلکنندههای پیشفرض وجود دارد، بهویژه که تمام عملگرهای مبتنی بر مدیریت کلاود میتواند مستقیم در کلاود خود مشتری میزبانی شود و نیازی به کلاود عمومی ندارد.» اما با تمام این اوصاف هنوز هم مشکلاتی وجود دارد که باید به آنها رسیدگی شود. ماتیاس اشاره میکند که امنیت یکی از موضوعات اصلی صنعت فناوری اطلاعات است که هیچکس تاکنون نتوانسته آن را برطرف کند و مسائل مربوط به همزیستی با LTE-U و سایر فناوریهای سلولی بدون مجوز نیز وجود دارد که همچنان میتواند مشکلساز باشد، اما به نظر میرسد این چشمانداز در سال ۲۰۱۸ برای صنعت وایفای روشن باشد. خودکارسازی پیشرفته و کنترلهای مبتنی بر کلاود باید گستردهتر شوند و برخی از وظایف مدیریت شبکه را تا حد زیادی ساده کنند.