پهن باند نوعی خاص از فناوری دادههای مخابراتی است که سرعت بسیار بالاتری را در مقایسه با اتصالات استاندارد دایل آپ فراهم میکند. این فناوری همچنین انواع مختلفی از اتصالات DSL (Digital Subscriber Line) که ADSL (Asynchronous Digital Subscriber Line) یکی از انواع آن است را نیز ارائه میکند.ADSL از شبکههای سیم کشی مسی برای فراهم کردن خدمات داده پر سرعت استفاده کرده و امکان انتقال همزمان صدا و داده را فراهم میکند.
خط مشترک دیجیتال نامتقارن (Asymmetric Digital Subscriber Line) که به اختصار ADSL نامیده میشود یک فرم بسیار محبوب از فناوری DSL است. همانگونه که از نام آن پیدا است، ADSL در هنگام فراهم کردن سرعت دانلود و آپلود به شکل نامتقارن عمل میکند. این یکی از همان دلایل اصلی محبوبیت ADSL است زیرا میتواند پهنای باند فرکانس دریافت بالاتری (۱۳۸ کیلوهرتز تا ۱۱۰۴ کیلوهرتز) را به نسبت پهنای باند فرکانس ارسال (۲۶.۰۷۵ کیلوهرتز تا ۱۳۷.۸۲۵ کیلوهرتز) فراهم کند.
به طور کلی، ADSL با استفاده از یک زیرساخت مشابه با اتصال صوتی ارائه میشود، به همین دلیل به یک تقسیم کننده (splitter) مخصوص برای تشخیص و جداسازی دو پهنای باند صوت و داده نیاز دارد. این اسپلیتر معمولا در محل مصرف کننده نصب میشود و سیگنالهای داده جدا شده مستقیما به مودم ADSL یا یک روتر به منظور مدولاسیون و دمدولاسیون فرستاده میشود. اصلیترین مشکل ADSL تضعیف سیگنال در طول فاصلههای طولانی است.
عموما ADSL میتواند در فاصلههای کوتاه از مرکز تلفن توزیع شود که معمولا فاصلهای بین ۴ تا ۵ کیلومتر را شامل میشود. برای تبادل خطوط ارتباطی یک دستگاه digital subscriber line access multiplexer (DSLAM) که نوعی دیگر از تقسیم کننده فرکانس برای جداسازی باند صوت از شبکه تلفن است به انتهای آن اضافه میشود. سپس دادهها بر روی شبکه داده شرکت تلفن هدایت شده و در نهایت به مسیر اصلی داده مبتنی بر پروتکل اینترنت متصل میشود.
ADSL یک راهکار تبادل داده دو طرفه است و معمولا با استفاده از یک جفت سیم مسی مبتنی بر یکی از فناوریهای frequency division duplex (FDD), time-division duplex (TDD) و یا echo-cancelling duplex (ECD) برقرار میشود. امروزه چند نوع مختلف از فناوری ADSL از قبیل ADSL 2 و ADSL 2+ وجود دارد. این نمونههای جدیدتر سرعت تبادل داده بالاتری را فراهم میکنند. ADSL 2 سرعتی تا حداکثر ۱۲۰۰۰ کیلوبیت در ثانیه و ADSL 2+ سرعتی تا حداکثر ۲۴۰۰۰ کیلوبیت در ثانیه را فراهم میکند.
پهن باند در ابتدا به عنوان یک فناوری مستقل از خدمات دایل آپ که پهنای باند گستردهتری را ارائه میکرد معرفی شد. این فناوری در دو قالب DSL یا کابلی عرضه میشود. اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU) پهن باند را به عنوان یک اتصال که نرخ تبادل داده بالاتری از نرخ تبادل داده استاندارد ۱.۵ مگابیت در ثانیه را فراهم میکند تعریف کرده است.
علاوه بر این، فناوریهای نقل و انتقال پهن باند برای استفاده از پهنای باند گسترده ارائه شده توسط فیبر نوری در نظر گرفته شده بود. پهن باند امکان دسترسی به خدمات اینترنتی با کیفیت برای استریم رسانه، بازی، تلفن اینترنتی و خدمات تعاملی را فراهم میکند.
امروزه شکلهای مختلفی از خدمات خط مشترک دیجیتال (DSL) وجود دارد که از آن جمله میتوان به SDSL (symmetric Digital Subscriber Line) و HDSL (High-bit-rate Digital Subscriber Line) اشاره کرد. اساس همه این فناوریها این اطمینان را فراهم میکند تا اطلاعات دیجیتال از طریق کانالهایی با پهنای باند بالا ارسال شوند.
منبع:ماهنامه شبکه