اگر چندان با پی‌‌سی سروکار ندارید احتمالا تا به‌حال نام جامپر هارد دیسک به گوش‌تان نخورده است. این پین‌ها مشابه همان پین‌هایی هستند که روی مادربردها وجود دارد. وقتی با استفاده از یک جامپر دو پین را به‌هم وصل می‌کنید در واقع یک ویژگی خاص را فعال می‌کنید. قرار گرفتن جامپر روی دو پین باعث شکل‌گیری یک مدار الکتریکی می‌شود. ویژگی‌هایی که این جامپرها فعال می‌کنند به‌صورت کد در مدار چاپی برنامه‌ریزی شده هارد دیسک اعمال می‌شود.

اما، واقعا این جامپرها چه کاری انجام می‌دهند؟ در واقع، این روزها چندان کار خاصی نمی‌کنند.

قبل از این‌که هاردهای SATA تبدیل به رابط استاندارد برای هارد دیسک‌ها شوند، کامپیوترها از استاندارد IDE استفاده می‌کردند. حتما کابل‌های دیتای پهن و تخت پارالل را به‌خاطر می‌آورید. هاردهای IDE از طریق این کابل‌ها به مادربرد وصل می‌شدند. در حالت پارالل ATA، اگر بیشتر از یک هارد دیسک روی سیستم داشتید باید آن‌ها را به‌عنوان “master” و “slave” تنظیم می‌کردید. در واقع، این کار باعث شناسایی و اولویت‌دهی بین چندین هارد متصل بر روی یک کابل دیتا می‌شد. می‌توان این کار را به تنظیم “drive0” و “drive1” روی باس تشبیه کرد.

اما، پی‌سی‌های امروزی دیگر به‌این شکل کار نمی‌کنند. تنها پورت ارتباطاتی که روی هارد دیسک‌های جدید می‌بینید SATA است که پهنای باند بسیار زیاد در یک پکیج بسیار کوچک‌تر را ارائه می‌دهد. پس، چرا هنوز پین‌های جامپر را روی هارد دیسک‌های جدید می‌بینیم؟ قبل از هر چیز باید گفت که تمام هاردها از این پین‌ها استفاده نمی‌کنند و آن‌هایی که دارای پین هستند می‌توانند چند ویژگی خاص و ویژه را فعال کنند.

این‌که پین‌ها دقیقا چه کاری انجام می‌دهند به هارد دیسک و شرکت سازنده آن بستگی دارد. به‌طور مثال، هاردهای ساتای فول سایز شرکت وسترن دیجیتال به‌شما این امکان را می‌دهند تا با تنظیم آن‌ها به قابلیت‌های زیر دسترسی داشته باشید:

– پین‌های ۱ و ۲: فعال‌سازی SSC که به تداخلات و نویزهای بیش از اندازه الکترومغناطیس کمک می‌کند.

– پین‌های ۵ و ۶: سرعت انتقال را به ۳.۰ یا ۱.۵ گیگابیت بر ثانیه محدود می‌کند، البته به مدل هارد مورد استفاده بستگی دارد.

پین‌های ۷ و ۸: فعال‌سازی پشتیبانی از گزینه “فرمت پیشرفته” هارد دیسک در نسخه‌های قدیمی‌تر ویندوز

برای این‌که ببینید قرار دادن جامپر روی پین‌ها دقیقا چه کاری روی هارد دیسک انجام می‌دهند کافی است عبارت “jumper pins” را به‌همراه شماره مدل و سازنده هارد دیسک جستجو کنید.

تا زمانی‌که نیازی به‌استفاده از آن ویژگی‌های خاص ندارید با خیال راحت از آن‌ها صرف‌نظر کنید.

منبع: ماهنامه شبکه