بهکارگیری پروتکلهای قدیمی، همپوشانی کانالها و نرخ انتقال پایین دادهها از رایجترین عوامل هستند که باعث خواهند شد شبکه وایفای شما کند شود. اما نگران نباشید در این مقاله به شما خواهیم گفت شبکههای وایفای چرا کند میشوند و چگونه میتوانید مشکلات مربوط به کارایی پایین را برطرف کنید.
وایفای بر پایه امواج رادیویی کار میکند. در نتیجه ما با یک فناوری کاملا حساس سروکار داریم. حساس بودن این فناوری از یک طرف و پیکربندی درست یا اشتباه و موقعیتهای مکانی تجهیزات و اکسسپوینتها از سوی دیگر باعث شده است همواره سیگنالهای قدرتمند یا ضعیفی را روی دستگاههای ارتباطی خود دریافت کنیم. اما چه عوامی بر بهتر یا بدتر شدن سیگنالهای وایفای تاثیرگذار هستند؟
بهکارگیری پروتکلهای امنیتی قدیمی روی شبکه وایفای به شکل قابل توجهی عملکرد و کارایی آنها را کم میکند. بهطور مثال استاندارد ۸۰۲.۱۱ac میتواند از نرخ انتقال ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه پشتیبانی کند، اما اگر از یک پروتکل و پیکربندی امنیتی قدیمی شبیه به WEP یا WPA استفاده کنید، نرخ انتقال دادههای شما به ۵۴ مگابیت بر ثانیه محدود خواهد شد. محدودیت فوق به این دلیل به وجود میآید که مکانیزمهای امنیتی یاد شده برای رمزگذاری دادهها از پروتکل جامع کلید موقت (TKIP) سرنام Temporal Key Integrity Protocol استفاده میکنند. اطمینان حاصل کنید مکانیزمهای امنیتی به کار گرفته شده باعث کندی سرعت وایفای شما نشده باشند. برای این منظور سعی کنید تنها از مکانیزم امنیتی WPA2 همراه با استاندارد رمزگذاری پیشرفته (AES) استفاده کنید. این حرف به معنای آن است که نباید از حالت ترکیبی WPA/WPA2-mixed یا WPA2-TKIP استفاده کنید. اگر از دستگاههای وایفای قدیمی استفاده میکنید که از الگوی WPA2-AES پشتیبانی نمیکنند، به دنبال بهروزرسانی میانافزار دستگاهها باشید تا مشکل مربوط به عدم سازگاری برطرف شود. همچنین یک دانگل USB یا PCI وایفای به کامپیوتر یا دستگاههای خود اضافه کنید تا بتوانید ویژگی اتصال وایفای مدرن را به آنها اضافه کنید. اگر دستگاههای شما قادر نیستند از این محصولات پشتیبانی کنند به دنبال یک بریج وایفای برای دستگاههایی باشید که از یک ارتباط اترنت استفاده میکنند.
فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز ۱۱ کانال دارد (در امریکای شمالی)، با این حال، زمانی که از پهنای کانال پیشفرض ۲۰ مگاهرتزی یا فقط از تک پهنای کانال ۴۰ مگاهرتزی استفاده میکنید به سه کانال که با یکدیگر همپوشانی ندارند دسترسی دارید. تصویر زیر این موضوع را به خوبی نشان میدهد.
از آنجایی که اکسسپوینتها باید روی کانالهایی قرار بگیرند که همپوشانی با یکدیگر ندارند، فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز میتواند به سرعت کوچک شود. در فرکانس ۵ گیگاهرتز شما تا ۲۴ کانال در اختیار خواهید داشت، اما همه اکسسپوینتها و کشورها از تمامی این کانالها پشتیبانی نمیکنند.
با این وجود هیچکدام از این کانالها زمانی که از پهنای کانال ۲۰ مگاهرتز استفاده میکنید با یکدیگر همپوشانی نخواهند داشت. حتا زمانی که از پهنای کانال ۴۰ مگاهرتز استفاده میکنید، شما به ۱۲ کانالی که با یکدیگر همپوشانی ندارند دسترسی خواهید داشت. بنابراین، در این باند اکسسپوینتهای شما با شبکههای همسایگان شما تداخل کمتری خواهند داشت. اگر به دنبال افزایش سرعت و کارایی هستید باید سعی کنید کلاینتهای وایفای خود را متقاعد سازید تا از باند ۵ گیگاهرتز روی شبکه شما استفاده کنند تا سرعت و کارایی افزایش پیدا کند. باید به دنبال ارتقا هر کلاینت تک باند ۲.۴ گیگاهرتز وایفای باشید که از دو باند ۲.۴ و ۵ گیگاهرتز استفاده کند. آرایش شما باید به گونهای باشد که اکسسپوینتهای چندگانه تداخلی با یکدیگر نداشته باشند و سیگنال هر اکسس پوینت به نحوی همپوشانی داشته باشد که هیچگونه شکاف (فضای خالی) را در زمان پوششدهی به وجود نیاورد. همچنین باید اطمینان حاصل کنید سیگنالهای همپوشانی متعلق به اکسسپوینتهای مختلف روی کانالهای بدون همپوشانی باشند.
با توجه به اینکه باند ۲.۴ گیگاهرتز حسابی شلوغ است، در نتیجه کانالهای به کار گرفته شده از سوی اکسسپوینتهای شما ممکن است برخی مواقع به درستی در دسترس نباشند. در چنین شرایطی تداخل با شبکههای همسایه و حتا خود اکسسپوینتهای شما تقریبا اجتنابناپذیر خواهد بود. در این باند ضعیف سعی کنید از کانالهای ۱، ۶ و ۱۱ که با یکدیگر همپوشانی ندارند در پهنای کانال ۲۰ مگاهرتز استفاده کنید. درست است که بیشتر اکسسپوینتها و کنترلکنندهای وایفای به شکل خودکار این قابلیت را مدیریت میکنند، اما در اغلب موارد اینکار به شکل درستی انجام نمیشود. برای بررسی این موضوع روی کانال تخصیص پیدا کرده دوبار کلیک کرده و این موضوع را بررسی کنید. اگر پیکربندی به شکل درستی انجام نشده خود اینکار را انجام دهید.
اکسسپوینتها این موضوع را کنترل میکنند که چه نرخ دادهای در ارتباطات میان دستگاههای وایفای پشتیبانی میشود. هر زمان اکسسپوینتها از نرخ داده پایینی پشتیبانی کنند به معنای آن خواهد بود که شما یک اتصال ضعیف خواهید داشت. بیشتر اکسسپوینتهای سازمانی روی نرخ انتقال دادهها کنترل کاملی دارند. در صورت امکان نرخ انتقال پایین ۱ تا ۱۲ مگابایت را غیرفعال کنید. اگر شبکهای با تراکم بالا که محدوده وسیعی را پوشش میدهد در اختیار دارید بهتر است به دنبال نرخهای بالا حتا بالاتر از ۵۴ مگابیت بر ثانیه باشید.
یک طراحی یا پیکربندی ضعیف وایفای میتواند مشکلات مربوط به وایفای را بیشتر کرده و عملکرد را کاهش دهد. برای این منظور بهتر است از یک متخصص خبره شبکه دعوت کنید تا مکان مناسب اکسسپوینتها را برای شما مشخص کرده یا نصب و پیکربندی طراحی را تایید کند. بدون انجام یک بررسی فنی مبتنی بر نقشه و بهرهمندی از ابزارهایی شبیه به Airmagnet یا Ekahau کار سختی است که به درستی بتوانید تداخل کانالها را کشف کرده و تنظیمات درستی را روی کانالها اعمال کنید. طراحی شما باید متناسب با تراکم کلاینتها و ابزارهایی باشد که به یک شبکه متصل میشوند.
منبع: ماهنامه شبکه